خرد از نوع تبتی آن.(91)

بیاموز کسانی را که شباهتی با تو ندارند، کسانی را که با فرهنگ تو و با تاریخ تو بیگانه‏‌اند دوست بداری. آن‏ها آیینه دیگری از خود تو می‌‏باشند. تو بدون آن‏ها دارای عکس ناکاملی از خوشبختی هستی و حقیقتاً با خود به صلح و صفا نرسیده‌‏ای.

***

از مشاجره و نزاعی که قلب را تیره می‌‏سازد بپرهیز. کار آن‏ها مهیا ساختن زمین برای رنج و انزواست.

***

در درونت طلب خوشبخت بودن را بدون توجه به تمام سدها و درنگ‌‏هایت ترویج ده. از مناقشه با خود مضایقه نکن. اگر خواهان خوشبختی هستیْ باید مهار کردن هیجانات و تمایلات فکری‌‏ات را بیاموزی.

***

اگر از زندگی خرسند باشیْ زندگانی نیز تو را پذیرا خواهد گشت.

***

بخشیدن و پذیرفتن از قلب سرچشمه می‏‌گیرد و داوطلبانه هم به قلب بازمی‏‌گردد. محل خرسندی آنجائی‏‌ست که تو می‌‏باشی. کسی خوشبختی را هرگز خارج از خود به دست نیاورده است. فقط یک محل وجود دارد که همزمان سرچشمه سلامتی، فراوانی و شگفتی‌‏ست، و این محل در درون توست.

***

اگر خواهان خوشبختی هستی، باید خود را از تمام تکبرها و نامهربانی‏‌ها رها سازی. عقب ننشین، بلکه با دستانی گشوده به استقبال دیگران بشتاب.

***

تقسیم کردن یعنی افزایش دادن شانس خوشبختی.

ــ ناتمام ــ