حسین پناهی برای نابینایان.

به من بگویید
فرزانگان رنگ بوم و قلم
.. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..



.. .. .. .. .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. ..  ..  .. .. ..

.. .. .. .. .. .. .. ... .. ..  .. .. ..  ..  .. .. ..

.. .. .. .. .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. ..  ..  .. .. ..

چگونه خورشیدی را تصویر میکنید
که ترسیمش
سراسر خاک را خاکستر نمیکند؟
.. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..



.. ..  .. .. .. .. .. ..

.. ..  .. .. .. .. .. ..

.. ..  .. .. .. .. .. ..



.. .. .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

.. .. .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

.. .. .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

سهراب سپهری برای نابینایان.

"خانه دوست کجاست؟" در فلق بود که پرسید سوار.

آسمان مکثی کرد.

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن‌ها بخشید

و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت:‏

‏..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  ..  ..  .. ..  .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..

..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  ..  ..  .. ..  .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..

..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  ..  ..  .. ..  .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..



.. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  ..



.. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ... .. .. ..  .. .. .. .. ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..



..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. .. .. .... .. ..  ..

..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ... .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. ..  ..

..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. ..  ..



"نرسیده به درخت،

کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است

و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است.‏

..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. ..  ..

... .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. ..  ..

..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. ..  ..



.. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..

.. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..

.. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..



... ..  .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ... .. .. .. ... .. ..  .. .. ..  ..

..  .. ..  .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. ..  ..

..  .. ..  .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. ..  ..



می‌روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ، سر به در می‌آرد،

پس به سمت گل تنهایی می‌پیچی،

دو قدم مانده به گل،

پای فواره‌ی جاوید اساطیر زمین میمانی ‏

و ترا ترسی شفاف فرا می‌گیرد.‏

.. .. .. .. ... ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. ... ..  .. .. ..  .. .. .. ..  ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  ..

.. .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. .. ..  .. .. .. ..  ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  ..

.. .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. ..  .. .. ..  .. .. .. ..  ..  .. ..  .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  ..



.. ..  .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

.. ..  .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

.. ..  .. ..  .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..



.. ... .. ..  .. .. .. .. ..  .. ..  .. ..  ..

.. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. ..  .. ..  ..

.. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. ..  .. ..  ..



.. .. ... .. .. .. .. ... .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..



... .. ..  .. .. .. ... .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

..  .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

..  .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..



در صمیمیت سیال فضا،خش خشی می‌شنوی:‏

کودکی می‌بینی

رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه‌ی نور‏

و از او می‌پرسی

خانه‌ی دوست کجاست."

.. ..  .. .. .. .. .. ... .. .. ..  .. .. ..  ..  .. ..  .. .. ... .. .. .. .. ..  ..

.. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  ..  .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..

.. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. ..  ..  .. ... .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..



.. .. .. .. ... .. .. .. .. ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..

.. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..



.. .. .. ..  .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ... .. ..

.. .. .. ..  .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..

.. .. .. ..  .. ..  .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..



..  .. ..  .. ... .. .. .. .. ..

..  .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..

..  .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. ..



.. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  ..  ..

.. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  ..  ..

.. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  ..  ..

اخوان ثالث برای نابینایان.


لحظه دیدار نزدیک است.
باز من دیوانهام، مستم.
باز میلرزد، دلم، دستم.
باز گوئی در جهان دیگری هستم.
.. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..  ..
.. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..  ..
.. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. ..  ..

.. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. .. ..  ..
.. .. ..  .. ... .. .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. .. ..  ..
.. .. ..  .. ..  .. .. .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. .. ..  ..

.. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. ..  ..  .. .. .. ..  ..
.. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. ..  ..  .. .. .. ..  ..
.. .. ..  .. .. .. .. .. ..  ..  .. .. ..  ..  .. .. .. ..  ..

.. .. ..  .. .. .. ... ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..
.. .. ... .. .. ..  .. ..  .. .. .. ... .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..
.. .. ..  .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  ..

های! نخراشی بغفلت گونهام را، تیغ!
های! نپریشی صفای زلفکم را، دست!
و آبرویم را نریزی، دل!
ـ ای نخورده مست ـ
لحظه دیدار نزدیکست.
.. .. ..  ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ... .. .. .. .. ..  .. ..  ..  .. .. ..  .. 
.. .. ..  ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  ..  .. .. ..  .. 
.. .. ..  ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  ..  .. .. ..  .. 

.. .. ..  ..  .. .. .. .. .. ... .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. ..  ..  .. .. ..  ..
.. .. ..  ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. ..  ..  .. .. ..  ..
.. .. ..  ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. ..  ..  .. .. ..  ..

... .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  ..  .. ..  ..
..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  ..  .. ..  ..
..  .. .. .. .. .. ..  .. ..  .. .. .. .. ..  ..  .. ..  ..

..  .. ... .. .. .. .. ..  .. .. ..  ..
..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. ..  ..
..  .. ..  .. .. .. .. .. ..  .. .. ..  ..

.. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  ..
.. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  ..
.. .. .. ..  .. .. .. .. ..  .. .. .. .. .. .. ..  ..