عاشق گشتن سعادت است.(1)

عشق هادی به همۀ نتایج و درک کردن‏‌هاست، و ما زمانی توانائی دوست داشتن صحیح را خواهیم داشت که پرتگاه درونی‏مان را بشناسیم و با همسازی با بعضی از ایده‏آل‏‌های توده مردم خود را راضی نسازیم. در هر کدام از ما کل زمین و بشریت دوباره بازمی‌‏گردد، از نو تلاش کنید، برای تغییرات جدید کوشش کنید.

(از نامه‌‏ای به مارتین دورنه در تاریخ 1918)

*

اینکه هر عشق فاجعه عمیق خود را داراست، بر این که نباید دیگر عاشق گشت دلالت نمی‏‌کند!

(از نامه‏‌ای به چسکو کومو در تاریخ 1903)

*

هر حرکت روح، که در آن او خود و زندگی‌‏اش را احساس کند، عشق می‌‏باشد. بنابراین خوشبخت کسی‏‌ست که توانا به زیاد عاشق شدن است. اما عشق و اشتیاق کاملاً مانند هم نیستند. عشق عاقل گشتۀ اشتیاق می‌‏باشد؛ عشق نمی‏‌خواهد صاحب شود؛ عشق می‌‏خواهد فقط عاشق باشد.

(از "دفتر خاطرات مارتین"، 1918)

*

باز می‏‌خواهد دهان خندانم به

دیدار لبانت آید، تا مرا بوسه‌کنان برکت بخشند،

انگشتان دوست‏داشتنی‏‌ات را می‏‌خواهم نگاه دارم

و با انگشتانم آنها را بازی‏کنان خم سازم.

نگاه تشنه‌‏ام را به نگاهت پیوند دهم،

بدنم را در عمق موهایت جا کنم،

می‏‌خواهم با اعضای جوانِ همیشه بیدارم

جنبش اعضای تو را وفادارانه پاسخ داده

و با آتش عشقی همیشه تازه

زیبائی تو را هزاران بار نو سازم،

تا اینکه ما کاملاً سیر و راضی هر دو

سعادتمند بر بالای هر رنجی به سر بریم،

تا اینکه ما روز و شب و امروز و دیروز

بی‌آرزو پرواز کنیم،

تا اینکه از فراز تمام اعمال‏‌ها و کردارها

مانند سعادتمندان به صلح مبدل ‏گردیم.

(1913)

ــ پایان ــ