از همان نقطه که ایستاده‌‏ای آغاز کن.(1)


بر هرگونه امید به پاداش چشم ببند (1)
در یکی از اولین آموزش‌‏هائی که من شنیدم، معلم گفت: "من نمی‏‌دانم، چرا شماها به اینجا آمده‌‏اید، اما من از همین حالا می‌‏گویم که کل آموزش بر این اساس استوار است: آنچه باید بشود هرگز نمی‌‏گردد". من کمی خود را طوری احساس کردم که انگار همین حالا او کشیده‏‌ای به گوشم زده یا بر روی سرم آب سرد پاشیده است. اما من باز هم در باره آن فکر می‏‌کنم. او می‏‌گفت: "همیشه کاملاً آن چیزی نمی‏‌شود که باید بشود. هیچ آینده نویدبخشی که در آن همه چیز بی‌شکاف کنار هم چیده گشته باشد وجود ندارد". گرچه این مرا شوکه ساخت، اما معلوم گردید که درست می‌‏باشد. یکی از چیزهائی که برای همیشه ما را ناخرسند نگاه می‏‌دارد جستجوی بی‏وقفه خوشبختی یا ایمنی‌‏ست، جستجوی وضعیتی تقریباً دل‏پذیر برای مصرف خانگی یا در سطوح معنوی و یا در سطوح آرامش روحی و روانی.
امروزه مردم برای یافتن آنچه می‏‌جویند به مکان‏‌های مختلفی می‏‌روند. برنامه‌‏های 12-گام وجود دارند؛ کسی برایم تعریف کرد که حالا یک برنامه‏ 24-گامی وجود دارد؛ شاید روزی یک برنامه 108-گامی هم بوجود آید. راه‏‌های گوناگون مداوا و گروه‌‏های خودیار بی‌‏شماری وجود دارند. بسیاری از مردم خود را صدمه دیده احساس می‏‌کنند و به دنبال چیزی می‏‌گردند که زخم‌‏هایشان را با آن درمان سازند. به نظر من می‏‌رسد که ریشه شفا، ریشه احساس، برای اینکه یک انسان واقعاً بالغ و پخته‏‌ای باشیم، در آنجا پیدا می‏‌گردد که آدم دیگر سعی در خلاص کردن خود از شر چیزی نکند، بلکه بداند چگونه آنچه را که داراست گرامی بدارد. این کار مشکلی‌‏ست، مخصوصاً اگر آنچه که انسان داراست درد باشد.
در بوستون یک کلینیک استرس وجود دارد که طبق اصول بودائی اداره می‌‏گردد. این کلینیک توسط دکتر جان کابات-زین که کتاب <زندگیِ سراسر فاجعه> نوشته اوست پایه‌‏گذاری شده است. مهم‌ترین قاعده برای بیماران در این کلینیک این است که آنها باید از هر امید به پاداش صرف‏نظر کنند. در غیر این صورت معالجه بی‏‌نتیجه خواهد ماند. وقتی آدم به دلیل تهاجم به خویش و انزجار از حالت فعلی روحی خود و به خاطر نوع صحبت کردن یا در مقابل اندام خود احساس حقارت می‌‏کند، بعد نیاز به تغییر خود را نشان می‏‌دهد. آدم یک چیزی را در خود ناکافی می‏‌داند. بیماران بیش از هر چیز با مشکلات اعتیاد به خاطر سوءاستفاده از دارو یا استرس شدید کار به کلینیک می‌‏آیند. و دستورالعمل‏ ساده از امید صرفنظر کردن، مهم‌ترین جزء برنامه برای دست یافتن به سلامتی و شفا در آنجاست.
ــ ناتمام ــ

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر