هانس کریستین آندرسن.(3)

کتاب خاموش.(1)

باد در پارچه سفید می‎پیچد؛ صلح بر چهره مرده نشسته بود و پرتوی از نور خورشید بر آن می‎تابید، پرستوئی مانند تیری از کمان رها گشته به سمت آلاچیق پرواز می‎کند و چهچه زنان بر بالای سر مرده می‎چرخد.

چقدر عجیب است که ما  _ البته همه این احساس را می‎شناسند _ تمام نامه‎های دوران جوانی را در آورده و آنها را دوباره می‎خوانیم. و در این لحظه در واقع یک عمر زندگی با تمام امیدها و نگرانی‎هایش در پیش چشمانمان ظاهر می‎گردد. چه تعداد از انسان‎هائی که ما با آنها در آن زمان‎ها چنان گرم زندگی می‎کردیم و هنوز در قید حیاتند برایمان مرده‎اند. اما ما مدت‎هاست که دیگر از آنها یادی نکرده‎ایم، از کسانی که زمانی فکر می‎کردیم برای همیشه متحد خواهیم ماند و غم و شادی را با آنها تقسیم خواهیم کرد.

برگ‎های خشک شده درخت بلوط در این کتاب یک دوست را به یاد می‎آورد، یک دوست از دوران دبستان، یک دوست برای تمام دوران زندگی. او این برگ را به کلاه دانشجوئی‎ خود در گرونن والده وقتی که بینشان پیمان دوستی برای تمام عمر بسته شد سنجاق کرده بود. _ حالا این دوست کجا زندگی می‎کند؟ _ از برگ حفاظت و دوستی فراموش گشته بود! _ در این صفحه برگ‎هائی عجیبب از گیاهی گرم‎سیری که برای باغ‎های شمال قدری لطیف‎ است قرار دارند_ انگار این برگ‎‎ها هنوز رایحه خود را حفظ کرده‎‎اند. دوشیزه‎ای از باغ اشرافی آنها را به او داده بوده است. این آب رزی است که او خودش گل‎های آن را چیده و با اشگ‎های شور چشمش آنها را آبیاری کرده بوده است. و اینجا یک گیاه گزنه است. برگ‎های آن چه می‎گویند؟ او هنگام چیدن آنها، هنگام نگهداریشان به چه می‎اندیشیده؟ اینجا گل زنبق از دوران انزوا در جنگل؛ اینجا پیچ امین‎الدوله از گلدان گلی از مسافرخانه، و اینجا ساقه‎های لخت و تیز علف‎اند. بوته یاس بنفش عطر تازه و خوش‎بوی گل‎های خود را بر بالای سر مرده می‎پراکند، پرستو دوباره به پرواز می‎آید: "جیر جیر ... جیر جیر!" _ حالا مردان با میخ و چکش می‎آیند، در را روی تابوتِ مرد که سرش بر روی کتابی خاموش قرار داده و مشغول استراحت است قرار می‎دهند. حفاظت گردیده _ فراموش گشته.

ــ پایان ــ

http://www.youtube.com/watch_popup?v=p0hYrIYPkbk&feature