صبحانه.(8)
به جای لذت و استفاده بردن از داشتههایش (از جوانی، سلامتی و از نیرو و زیبائیاش)
شب و روز به دنبال آنچه که نداشت و آرزویش را میکرد میدوید. زمان اما سریعتر از
او میچرخید و بجز آرزوْ آنچه او دارا بود را با خود میبرد.
ــ ناتمام ــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر