حق مالکیت.

یک درختچۀ زیبای فندق در جنگل وجود داشت. در یکی از روزهای درخشان ماه آگوست زمانیکه فندق‌ها رسیده بودند یک سنجاب به آنجا می‎آید.

او به خودش می‎گوید: "این درختچۀ فندق به من تعلق دارد" و بر روی یک شاخه می‎جهد تا دندان‎هایش را با شکاندن میوه‎هایِ خوشمزه آزمایش کند.

صدای ضعیفی از درختچه طنین می‎اندازد: "گمشو از اینجا، تو دزد!"

سنجاب بلند می‎گوید: "چه کسی آنجاست؟" و به اینجا و آنجا نگاه می‎کند.

عاقبت او در پایِ درختچه یک موشِ زمستان‎خواب کشف می‎کند.

موشِ زمستان‎خواب تکرار می‎کند: "برو دنبال کارت و فندق‎های من را راحت بگذار!"

سنجاب تمسخرکنان می‎گوید: "فندق‎های تو!" و بدون تحمیل هیچ محدودیتی به خود شروع به خوردن فندق‎ها می‎کند.

"بس کن، دزد!"

"اجازه دارم بپرسم که طبق چه قانونی این درختچه به تو تعلق دارد؟"

"طبق قانون آن کس که اول آمده."

"بسیار خوب، حضرت آقا، و من آن را طبق قانونِ اولین مالک صاحب می‎شوم. قدرت جلوتر از قانون است. من قوی‎ترم، بنابراین اولویت با من است، می‎بینی که؟"

یک فندق‎شکنِ خالدار که سر و صدا او را به آن سمت کشانده بود فریاد می‎زند: "اینجا چکار داری؟ فندق‎های من را راحت بگذار، در غیر اینصورت بد می‎بینی!"

سنجاب سریع پاسخ می‎دهد: "آقای عزیز، باید ببخشید، اما من این درختچه را اینجا همین الان کشف کردم."

"من می‎خواهم با کمال میل باور کنم که تو درختچۀ من را کشف کردی، اما به چه حقی آن را از آن خود کردی؟"

"من آن را طبق ..."

"بله، تو آن را خیلی راحت صاحب شدی. و حالا من آمده‎ام و آن را دوباره پس می‎گیرم."

در همان لحظه که فندق‎شکنِ خالدار قصد داشت به سنجاب هجوم ببردْ بارانی از سنگ به سمت‎شان می‎بارد، و آنها به سرعت فرار می‎کنند.

پسرهائی که برای جمع کردن فندق آمده بودند فریاد می‎زنند: "این حقه‎بازها! حالا آنها برای زحمت‎شان هیچ چیز بدست نمی‎آورند."

و پسرها فندق‎ها را می‎کَنند و در کلاه‎های خود جمع می‎کُنند.

مستأجر زمین حالا در صحنه ظاهر می‎شود و می‎غرد: "آنجا در پشت درختچه‎ها جریان بامزه‎ای برقرار است. آقایان دزد، اجازه می‎دهید که شماها را بخاطر نظر اشتباه‌تان در باره حق مالکیت درست و حسابی تنبیه کنم!"

سرجوخه که با افراد گشتِ خود به آنجا آمده بود او را متوقف می‎سازد، و در حال بیرون کشیدن چاقوی بلندِ ساقه‎بریِ خود می‎گوید: "ساقه‎های زیبائی اینجا هستند. از قضا آنچه ما احتیاج داریم."

مستأجر زمین اعتراض می‎کند: "دست نگهدارید!"

سرجوخه می‎پرسد: "آیا شما مالک زمین هستید؟ نه، شما مالک زمین نیستید! بنابراین دهان‌تان را ببندید!"

"اما من مستأجر زمین هستم!"

"این چه اهمیتی برای من دارد؟ شما حتی حق ندارید این درختچۀ فندق را قطع کنید، اما من این حق را دارم."

مستأجر زمین می‎پرسد: "آیا قانون حق مالکیت لغو شده است؟"

"در این مورد بله، آقای عزیز؛ تا زمانیکه اسلحه‎ها حرف می‎زنند قوانین سکوت می‎کنند، و اگر ما را به پیش صاحب زمین همراهی کنید من دستور مصادره را به او نشان خواهم داد."

آنها می‎روند؛ اما به محض رفتن آنها یک نقشه‎بردارِ راه‎آهن در رأس عده زیادی کارگر ظاهر می‎شود.

نقشه‌بردار دستگاهِ اندازه‎گیری را بر پا می‎سازد، محاسبه می‎کند، اندازه می‎گیرد، چیزهای مختلفی در دفتر یادداشتش می‎نویسد و کارگران را تقسیم می‎کند.

او می‎گوید: "اول این درختچه فندق را قطع کنید!"

دستور او بلافاصله انجام می‎شود.

وقتی مالک زمین به آنجا می‎رسد می‎پرسد: "به چه حقی به خودتان اجازۀ این جرم را می‎دهید؟"

"طبق قانون سلب مالکیت."

"بنابراین آقای عزیز! بفرمائید کارتان را انجام دهید!"

و با این توضیح مالک زمین آنجا را راضی ترک می‎کند.

سرجوخه می‎گوید: "این یک تجاوز قانونی به حق مالکیت افراد است."

مستأجر زمین می‎گوید: "طبق قانون آن کس که آخر آمده."

پسرها زمزمه می‎کنند: "حالا باید برای مصادرۀ فندق‎ها عجله کنیم."

فندق‎شکنِ خالدار فریاد می‎زند: "من مصادره می‎کنم!"

موشِ زمستان‎خواب می‎گوید: "اگر هنوز کسی بیاید و به من بگوید که یک حق مالکیت وجود دارد ادبش خواهم کرد!"

https://www.youtube.com/embed/tBiLmqfOGQQ