صبحانه.(27)


دیشب اجرای "محاکمه" از کافکا توسط چند زندانی را در زندان شهر ناحیه‏ پلوتسن‏زه دیدم.
دیدن برق لذت و سپاس و غرور در چشمان بازیگران هنگام تشویق و دست زدن چند دقیقه‏‌ای تعداد صد و چهل\پنجاه تماشاچی که اکثرشان را جوانان تشکیل می‌‏داند بار گناهانم را سبک‌‏تر ساخت.
http://www.gefaengnistheater.de
برایش می‌‏نویسم: همیشه بی‏‌گناه و بی‏‌غم باشی دوست عزیز. ملاقات بیماران در بیمارستان و تیمارستان هم یک چنین تأثیری بر روح آدمی بر جای می‏‌گذارد.
ــ ناتمام ــ

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر