نقل قول و ضرب‌المثل‌هائی از آلن واتس.

تائو Tao <راه خویش> هر فرد و <راه خویش> جهان می‎باشد. زیرا تمام موجودات به یکدیگر بستگی دارند، آنها در هماهنگی با هم خواهند بود، اگر که مجبور نگردند با یک مفهوم انتزاعی، مصنوعی و خودسرانه خود را مطابق سازند و این هارمونی تسو‎ــ‎جان tzu-jan می‎باشد، از درون خویش و بدون اجبار خارجی.

***

راز زندگی یک مشکل نیست که بتوان حلش کرد، بلکه واقعیتی‎ست که تجربه باید گردد.

***

اساس یین و یانگ yin-yang-Prinzip یک دوالیسم معمولی نمی‎باشد، بلکه دوگانگی آشکاری‎ست که وحدت غیر آشکاری را بیان می‎دارد.

***

گرچه با یک دست بذر <من> می‎‌افشانیم اما با دست دیگر آن را با فشردن بر زمین نابود می‎سازیم. از یک نسل به نسلی دیگر <مزخرفات> بخورد فرزندان‎مان می‎دهیم و به آنها می‎آموزیم که ببینند <محل‎‌شان> کجا می‎باشد و چگونه باید آدم بعنوان یک <من> کوچک در میان بسیاری از دیگران با فروتنی مناسبی رفتار و چگونه فکر و احساس کند.

***

آئین بودا نه به جاودانگی روح باور دارد و نه تسلی در تصوری از زندگی بعد از مرگ می‎جوید. بلکه این واقعیت را در برابرت قرار می‎دهد که زندگانی فانی‎ست. آدم باید رها کند، چون هیچ چیز برای نگاه داشتن وجود ندارد.

***

طبیعت به خود نمی‎بالد چونکه طبیعت است، آب هم در باره تکنیک جاری گشتن کنفرانس نمی‎دهد. اینهمه سخنان بیهوده صرف چیزهائی می‎شوند که به آنها بی‎نیازند. یک تائوئیست در تائو مانند ماهی در آب زندگی می‎کند. اگر ما تلاش کنیم به ماهی بیاموزیم که آب از نظر فیزیکی از دو سوم هیدروژن و یک سوم اکسیژن تشکیل شده است از خنده روده‎ بر می‎شود.

*** 

تو مایل به داشتن آرامش روحی، اما تلاش برای آرام ساختن آن مثل این می‎ماند که بخواهی امواج را با یک اطو آرام سازی.

***

یک سیاهی آن چیزی‎ست که قبل از به وجود آمدن زمین و آسمان کامل، ساکت و آرام بود؛ تنها و بدون تغییر ایستاده و بی خطر خود را حرکت می‎دهد. این سیاهی می‎تواند مادر تمام چیزها باشد، من نامش را نمی‎دانم و آن را تائو می‎نامم.

***

یک گربه تا وقتی که نشستن برایش خسته کننده نشده باشد می‎نشیند، اما وقتی خسته می‎گرد بلند می‎شود و می‎رود.

***

برای نهر کوهستانی که چشمه‎ای از آن در کنار جاده می‎جوشد به مسافر تشنه‎ای که در کنارش نیروی تازه‎ای می‎گیرد خوشامد می‎گوید. اما نهر کوهستانی منتظر نمی‎ماند ببیند که آیا قادر به فرو نشاندن عطش مسافر می‎باشد. او با حباب و پاشیدن آب برای خود در جریان است و مسافرین می‎توانند در کنارش نیروی تازه‎ای بگیرند.

***

در پشت تلاش تسلط یافتن بر روح خود نیاز محکم نگاه داشتن و محافظت خویش و عدم اعتماد و عشق نهان می‎باشد. هنگامیکه دانش‎آموز آن را درک کند به نزد معلم بازمی‎گردد و می‎گوید: مشکل من این است که نمی‎توانم آرزوهایم را خاموش سازم، زیرا که تلاش برای انجام این کار خودش هم یک آرزوست. من نمی‎توانم شعله خودخواهیم را فرو نشانم، زیرا وقتی از خودخواهی دست بکشم، این کار را از روی خودخواهی انجام خواهم داد.

***

در ذن Zen کسی را که اشراق یافته است با فرد لالی مقایسه می‎کنند که چیز شگفت‎انگیزی را در خواب دیده باشد. وقتی آدم خواب زیبائی می‎بیند مایل است آن را با کمال میل برای همه تعریف کند، و یک آدم لال قادر به این کار نمی‎باشد.

***

در فرهنگ ما به هر حال هر کس مدام هر موردی را یادداشت می‎کند و یادداشت کردن آنچه رخ می‎دهد بسیار مهم‌‎تر از تجربه کردن لحظه آن رویداد به حساب می‎آید.

***

هرچه آدم مطمئن‎‎تر و واضح‎تر آینده را ببیند، بیشتر هم می‎تواند بگوید که آن را پشت سر نهاده است. وقتی نتیجه یک بازی مشخص باشد، بعد ما اصلاً دیگر مایل به ادامه بازی نیستیم، بلکه شروع به بازی تازه‎ای می‎کنیم.

***

هنر زندگی ... نه گذران آسوده زندگی‎ست و نه پر از وحشت چسبیدن به گذشته ... هنر زندگی یعنی در هر لحظه کاملاً حساس باشی و آن لحظه را کاملاً نو و منحصر به فرد به حساب آوری. هنر زندگی گشودن آگاهی و آن را کاملاً پذیرنده نگاه داشتن است.

***

آنگونه که جهان ضمیر خودآگاه ما را تولید می‎کند، همانگونه نیز ضمیر خودآگاه‎مان از جهان برای به روی صحنه آمدن دعوت به عمل می‎آورد، و این شناخت بحث میان مادی‎گرایان و آرمان‎گرایان (یا ذهنی‎گرایان)، بین جبرگرایان و مبارزین راه آزادی اراده که یین و یانگ را در عقاید فلسفی نمایندگی می‎کنند به جریان می‎اندازد و به پایان می‎رساند.

***

همانگونه که می‎توان هر نقطه‎ای را بر سطح یک گوی بعنوان مرکز ثقل آن سطح در نظر گرفت، به همین ترتیب هم می‎تواند هر اندام بدن و هر موجودی در جهان هستی را بعنوان مرکز و زمامدار آن به حساب آورد.

***  

وقتی ما متوجه احساس خرسندی در خود می‎شویم و برای حفظ و نگهداریش هرچه مشتاقانه‎تر طرح می‎ریزیم می‎بینیم که خیلی سریع‎تر ناپدید می‎گردد.

***

تار عنکبوت چند بعدی پر از شبنمی را تجسم کنید. هر شبنم شامل بازتاب بقیه شبنم‎هاست و در بازتاب هر شبنم همچنین بازتاب این بازتاب است ــ و به این نحو بی وقفه ادامه می‎یابد. این تصویری‎ست از تجسم یک بودائی از جهان هستی.

***

ما برای تجربه کردن نیروانا Nirwana اصلاً احتیاجی به حذف خود از جهان نداریم، زیرا آنچه در دسترس است همان نیرواناست ــ در اینجا و اکنون.

***

بسیاری از مردم می‎گویند که از یک دین تکیه‎گاه عاطفی انتظار دارند. یک بودائی خواهد گفت که دین اصلاً ربطی با آن ندارد. تا زمانیکه آدم خود را به چیزی محکم نگاه می‎دارد دارای دین نمی‎باشد. فقط کسی که قادر است کاملاً رها کند، فقط کسی که برای تعادل روح و روانش محتاج هیچ ایده ثابتی نباشد دین‎دار واقعی‎ست.

***

وقتی آدم از یک رودخانه توسط قایقی می‎گذرد و به آن سمت ساحل می‎رسد قایق را از آب بلند نمی‎کند تا آن را برای ادامه سفر به دوش گیرد. انسان‎هائی که به یک دین محکم می‎چسبند همیشه درون قایقند و به عقب و جلو می‎رانند.

***

هرکس که به خود خویش، به زندگی و تنفس و یا به روح و روانش محکم بچسبد خود را به خدا محکم نگاه داشته است. سپس همه چیز می‎میرد و سنگ می‎گردد. اما کسی که بتواند رها سازد و نفس بیرون دهد، می‎تواند همچنین دوباره نفس به درون دهد و این نیرواناست.

***

شما که هستید؟ وقتی مردم از ما می‎پرسند ما که هستیم اغلب نوعی داستان تعریف می‎کنیم، این داستان با نام ما که پدر و مادرمان به ما داده‎اند شروع می‎شود، بعد با مراکز آموزشی‎ای که ما رفته‎ایم ادامه می‎یابد و به مؤفقیت‎های شغلی‎مان منتهی می‎گردد. به این ترتیب یک زندگی‎نامه کوچک شکل می‎گیرد. فرد بودائی می‎گوید: "داستان‎های قدیمی را می‎توانید فراموش کنید. شما آنها نیستید. من مایلم در این لحظه خود واقعی‎تان را مشاهده کنم."

***

اگر شما در زمانی یک بار نمرده باشید پس چگونه می‎خواهید تشخیص دهید که شما زندگی می‎کنید؟

***

مهم‎تر از هر چیز درک این موضوع‎ست که اصلاً آینده‎ای وجود ندارد، و اینکه معنای حقیقی زندگی در این است که لحظات جاودانه اکنون را عمیقاً کنکاش کنیم.

***

وو‎ــ‎وای Wu-wei شیوه زندگی فردی‎ست که از تائو پیروی می‎کند و در درجه اول بعنوان شکلی از هوش درک می‎گردد. بدین معنی که آدم اصول، سازه و تمایلات انسانی و طبیعی را آنقدر خوب می‎شناسد که در برخورد با آنها حداقل انرژی را مصرف می‎کند. این «ضمیر ناخودآگاه» هوش تمام ارگانیسم و بخصوص سیستم عصبی خرد ذاتی‎ست. وو‎ــ‎وای رابطی‎ست مابین این خرد و مسیر کمترین مقاومت در نزد هر چیزی که آدم انجام می‎دهد. اما این اجتناب از تلاش نمی‎باشد.

***

جستجوی برای یافتن فلسفه بودا بیهوده است، این فلسفه چیزی بجز زندگی در شکل روزمره واقعی‎اش نمی‎باشد.