بر روی نردبان تحول آن گونههائی جان سالم به در بردند
و توانستند رشد کنند که قادر به تطبیق دادن خویش با تغییرات محیط بودند. تحرک ذهن میتواند به ما کمک کند که تغییر در جهان خارج را پذیرا گردیم.
***
به یاد داشته باش: گاهی بدست نیاوردن آنچه انسان میخواهد اتفاق خوب و بزرگیست.
***
با آغوش باز به ملاقات تغییرات برو، اما در این حال استاندارد ارزشهایت را فراموش نکن.
***
بیائید با این کار شروع کنیم: یک درک برای چشمه حقیقی سعادت تکامل میدهیم تا بتوانیم از این به بعد آن را بعنوان پایهای برای الویتهای زندگی مورد استفاده قرار
دهیم.
***
میزان مؤفقیتهایت را با آنچه که برای
بدست آوردنشان باید از دست میدادی بسنج.
***
کاسبی و ثروت نمیتوانند رضایت کامل به انسانها ببخشند و کسانیکه در مقطع بخصوصی از زندگی تمام انرژی خود را صرف پول در آوردن
میکنند روزی متوجه خواهند گشت که این پاسخ زندگیشان نمیباشد.
***
درک نکردن یک چیز دلیل عدم وجود آن چیز نمیباشد.
***
ماهیت واقعی معنویات نور است؛ تیرگی فقط بطور موقت میتواند هویدا گردد.
***
من باید درد دیگران را التیام بخشم، زیرا که این درد درد من هم میباشد. دیگران درست مانند من موجوداتی دارای احساسند و به این سبب باید برای سلامتیشان اقدام کنم.
***
به یاد داشته باش که سکوت گاهی بهترین پاسخ است.
***
از یاد نبر که آنچه بدست نمیآوری میتواند گاهی فرمانبری شگفتانگیز تقدیر باشد.
***
معنای زندگی شاد بودن است.
***
تفاوت میان آنچه است و آنچه ما درک میکنیم منبع تمام رنجهاست.
***
عشق و همدردی اساس صلح جهانیاند ــ در تمام سطوح.
***
تمرین شکیبائی فقط مختص مذهب نمیباشد. شکیبائی پذیرفتن همه
ناعدالتیها معنا نمیدهد. شکیبائی یعنی با رفتاری
قابل درک همدردی و صلح درونی خود را بعنوان وسائل مؤثر بر علیه ستم و بی عدالتی به
کار بردن.
***
من مسئولیت هر فرد در برابر کل بشریت را بعنوان یک مذهب جهانی در نظر میگیرم.
***
ما باید انگیزه واقعی رضایت و تحقق را در خود بجوئیم.
***
زمان بی آنکه اجازه متوقف ساختن خویش را بدهد جاریست. وقتی ما کار اشتباهی میکنیم برای تصحیح کردنش دیگر
قادر به عقب کشیدن عقربههای ساعت نمیباشیم. اما ما میتوانیم از زمان حال بطور
مؤثری استفاده کنیم و وقتی در روزهای پایانی خود به پشت سر نگاه میکنیم و متوجه میگردیم که کاری انجام داده
و زندگی پر معنائی گذراندهایم حداقل این برایمان یک تسلی خواهد گشت. اما اگر اینچنین نباشد شاید که ما را بسیار ناراحت سازد.
کدام یک از این دو امکان برایمان پیش خواهد آمد کاملاً بستگی به خود ما دارد.
***
انواع مختلفی از علل رنج یا احساسات منفی وجود دارند، برای مثال تکبر، گستاخی،
حسادت، آز، هوس، لجاجت و غیره. با این حال اما خشم و نفرت بدترین شرها هستند، زیرا
که آنها بزرگترین مانع بر سر راه تکامل شفقت و نوعدوستیاند و فضائل و تعادل شخص را ویران میسازند.
***
این مهم است که آگاه گردیم چه مقدار از سعادت ما با سعادت دیگران ارتباط دارد.
یک سعادت انفرادی که بطور کامل مستقل از دیگران باشد وجود ندارد.
***
اجتماع برای استرسهای زندگی مدرن مسئول نیست.
وگرنه باید همه به استرس مبتلا باشند. دلیل استرس در عقیده هر فرد نهفته است. کسی که
فقط به خود فکر میکند بزودی بخاطر بسیاری از
خواهشهای برآورده نگشته خود رنج میبرد: این امر به ضعف داخلی
منجر میگردد.
***
آرامش ذهن ریشه در محبت و شفقت و نیاز به درجه بالائی از حساسیت و احساس دارد.
***
رفتار نرم با زندگی برای دست یافتن به اعتدال یک دستورالعمل بنیادیست. بنابراین، اعتدال یعنی مراقبت و آگاه بودن از روشهای جلوگیری از افراط و این مهمترین اساس زندگی روزمره میباشد.
***
دلیل اصلی شکست ناامیدیست.
***
من بخاطر صفرا یا دیگر مایعات بدن با وجودیکه باعث رنجم میگردند عصبانی نمیشوم. چرا باید بخاطر موجوداتی
عصبانی گشت که خود قربانی شرایطند؟
***
به نظر من انسانهای مختلف زیادی با امیال
ذهنی متفاوت وجود دارند. ما بی تفاوت از اینکه خوشمان میآید یا نه با هم زندگی میکنیم. تحت چنین شرایطی فقط
یک امکان وجود دارد: خوش و خرم زندگی کنید، همدیگر را محترم بدارید، تفاوتهای خود را متقابلاً درک کنید. من فکر میکنم که در میان فرهنگهای متفاوت به ارث رسیده،
در میان خلقهای متفاوت و در میان گروههای متفاوت مردم نقطه اشتراک
وجود دارد. من فکر میکنم که پایه و اساس این باشد.
***
در بحث و کشمکش با افراد مورد علاقهات فقط در باره موضوع روز صحبت کن.
***
انسان در خشم هوش خود را از دست میدهد.
***
هرچه آگاهی قویتر تصفیه شده باشد توافق
با جهان نیز بزرگتر میگردد.
***
هرچه عمیقتر رنج را درک کنیم به هدف
رهائی از رنج نزدیکتر میگردیم.
***
هر وضعیت دشواریکه تو اکنون بر آن فائق میگردی اندوخته آیندهات میگردد.
***
هر فردی استاد سرنوشت خویش است؛ آفریدن علل شادی بستگی به ما دارد و وظیفه خود
ما میباشد و نه وظیفه دیگران.
***
هیچ انسانی با اراده تصمیم به عصبانی گشتن نمیگیرد؛ هیچکس فکر نمیکند: "حالا میخواهم خشمگین شوم." و خشم هم برای پدید آمدن نقشه نمیکشد.
***
جنگ بخاطر عدم درک انسانها از همدیگر بوجود میآید.
***
اجازه نده یک دوستی بزرگ با یک نزاع کوچک نابود گردد.
***
رنج به انسان شرافت میبخشد. فقط کسی که تحمل رنج
را دارد سعادت را تجربه خواهد کرد.
***
از چماقی که مرا میزند و دردم میآورد برانگیخنه نمیشوم بلکه از کسی که آن را
به کار میبرد و او را هم نفرت هدایت میکند: بنابراین بی مناسبت
نیست که از نفرت متنفر باشم.
***
هیچ چیز آرامشبخشتر از پذیرش آنچه میآید نمیباشد.
***
گرچه آز از آرزوی رسیدن به چیزی ناشی میگردد، اما در طبیعتش است که با بدست آوردن آن چیز راضی نمیشود و به این خاطر بی حد میگردد.
***
زمانهای دشوار اجازه تکامل به عزم و قدرت درونیمان میدهند.
***
دانش خود را با دیگران به اشتراک گذار. این روش خوبی برای دستیابی به جاودانگیست.
***
بدترین دشمن ما بدبینیست.
***
مادر مشترکمان طبیعت به کودکانش مرتب
شفافتر نشان میدهد که ریسمان صبرش پاره
شده است.
***
علل به عمد با هم ملاقات نمیکنند و آثار از روی عمد بر
جای نمیمانند.
***
هر روز مدتی را با خودت بگذران.
***
اگر خود را گرفتار احساساتمان سازیم دیگر قادر به تشخیص
تأثیر اقداماتمان نخواهیم گشت.
***
فراموش نکن که بهترین رابطه وقتیست که عشقتان به همدیگر از نیازتان به محتاج بودن به یکدیگر پیشی میگیرد.
***
برای به رسمیت شناختن ارزش بسیار بالای طبیعت تک تک روزها خود را موظف سازیم.
***
سعی کنیم بهترینهای هر فردی را بشناسیم و
بقیه را در بهترین وجه ممکن نور ببینیم. این روش فوراً یک احساس نزدیکی تولید میکند، یک نوع تمایل، یک ارتباط.
***
ما باید خیلی بیشتر خود را نقادانه بنگریم:
من واقعاً بخاطر بر طرف ساختن خشمم چه کاری انجام میدهم؟
برای رهائی از چیزهائی که هنوز به آنها چسبیدهام چه تصمیمی گرفتهام؟
بر علیه تنفر، غرور و حسادتم چه وقت به نبرد خواهم پرداخت؟
***
اگر آرزوی سعادت کردن برای مؤثر واقع گشتن کفایت میکرد دیگر رنجی وجود نمیداشت، زیرا هیچکس رنج نمیجوید.
***
وقتی متوجه میشوی که اشتباهی مرتکب شدهای بی درنگ گامهائی برای تصحیح کردنشان بردار.
***
اگر ما ادیان جهان را از یک نقطه نظر بسیار کلی تماشا و بالاترین اهدافشان را بررسی کنیم به این ترتیب متوجه خواهیم گشت که همه ادیان بزرگ جهان؛ فرقی
نمیکند مسیحیت باشد یا اسلام، هندوئیسم یا بودیسم، همه به دنبال یک وضعیت دائمی از
سعادتند. [...] یک انسان مذهبی واقعی باید همیشه کوشش کند یک انسان بهتر گردد. تفاوتهای ادیان جهانی آموزشهای مختلفی میدهند که باید برای عوض گشتنمان به ما کمک کنند.
***
کسیکه یک بار توسط مار گزیده شده است حتی طناب را هم فقط با احتیاط کامل لمس میکند.
***
فردی که برای کسی کاری انجام میدهد نباید به این خاطر تفاخر
کند یا خودخواه گردد. او نباید بخاطر پاداش این کار را بکند، فقط بخاطر یک چیز: سعادت
دیگران علاقه مفرطش باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر