چند روز دیگر سال نو میلادی آغاز می‌شود. بعضی بر این باورند که سال 2022 سال
خوبی بود و یکی از دلایلِ آن را فروکش کردن کشتار توسط کرونا می‌دانند، برخی هم معتقدند
که بدتر از این سال را هرگز تجربه نکرده بودند، و دلایل‌شان متعدد است؛ به عنوان مثال
آنها بر این باورند که کرونا هنوز زنده استْ اما با دیدن وقایعِ رخ داده در این سال
(جنگ و جنون و ...) از وحشتی آغشته به شرم تن به عقب‌نشینی داده است.
من معتقدم که گرچه گذشته چراغ راه آینده استْ اما با این وجود گذشتهْ گذشته
است و حال را باید دریافت. تجربه بشری نشان داده است که انسان می‌تواند با از دست دادن
خیلی از چیزها باز هم به زندگی ادامه دهد، اما به محض از دست دادن امید و با وجود داشتن
خیلی از چیزهاْ ادامه زندگی برایش ناممکن یا رنج‌آور می‌گردد. امید تعیین می‌کند که
آیا سال 2023 سالی بهتر خواهد گشت و نه ثروت و زور. بنابراین من برای عزیزانم در سال
جدید میلادی سلامتی و امیدی بی‌پایان آرزومندم، امیدْ گلبول‌های دفاعی بدن را نیرومند
می‌سازد، امیدْ بدنیای درون انسان آرامش می‌بخشد، و همچنین بهتر آن است که فعلاً دست
از این آرزوی واهی شست: که چه خوب خواهد شد اگر در سال 2023 یک قانون جهانی به تصویب
برسد و بر طبق آن رهبران جهان برای حل اختلافات بین خود فقط به دوئل کردن با همدیگر
موظف شوند و صحنۀ دوئل کردنشان هم باید زنده برای مردم دنیا پخش گردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر