این یک دروغ است.

"شما احتمالاً به کولومیا سفر می‎کنید؟"

"شما این را از کجا می‎دانید؟"

"وقتی شما با بازرس قطار صحبت می‎کردید آن را شنیدم. آیا شما یک کولومیائی هستید، یا فقط به آنجا سفر می‎کنید؟"

"من یک کولومیائی هستم ... چطور؟"

"من همینطوری سؤال کردم ... من مایلم بدانم که آیا کولومیا یک شهر زیبا است؟"

"یک شهر زیبا یعنی چه؟ این یک شهر مانند تمام شهرهای دیگر در گالیتسین است ... یک شهر کوچک زیبا، یک شهر کوچک بسیار زیبا ..."

"منظورم این است که آیا آنجا مردم فراوان خوبی وجود دارد، منظورم آدم‎های ثروتمند است ..."

"در آنجا آدم‎های مختلفی وجود دارد، ثروتمند و فقیر، و طبق معمول بیشتر فقیر تا ثروتمند!"

"پیش ما هم درست همینطور است. در برابر هر مرد ثروتمند هزار فقیر می‎آید ... اما در کولومیا یک مرد ثروتمند به نام فینکل‎اشتاین وجود دارد."

"بله، یک فینکل‎اشتاین در کولومیا زندگی می‎کند. چطور؟ آیا او را می‎شناسید؟"

"من او را نمی‎شناسم. من فقط از او شنیده‎ام. آیا او رب شاجه نامیده نمی‎شود؟"

"بله او رب شاجه نامیده می‎شود، چطور؟"

"من همینطوری می‎پرسم. آیا این رب شاجه آنطور که گفته می‎شود واقعاً بسیار ثروتمند است؟"

"آیا مگر من آن را می‎دانم؟ من که ثروتش را ‎نشمرده‎ام. چرا اصلاً شما اینها را می‎پرسید؟ آیا بخاطر گرفتن وام می‎خواهید این را بدانید؟"

"نه، فقط همینطوری. او باید یک دختر داشته باشد."

"او سه دختر دارد. آیا بخاطر یک ازدواج است؟"

"آیا شنیده‎اید که او چه مقدار جهیزه می‎خواهد بپردازد؟"

"قضیه مربوط به جهیزه نیست، می‎فهمید، بلکه بخاطر خانه است."

"مگر چه خانه‎ای او هدایت می‎کند؟ او چگونه زندگی می‎کند؟"

"چه خانه‎ای باید او هدایت کند؟ او مانند بقیۀ مردم زندگی می‎کند. او یک خانۀ یهودی را هدایت می‎کند، یک خانۀ خوب، مؤمنانه و بسیار خوب. البته گفته می‎شود که یهودی بودن در نزد او در این اواخر ... اما این، یک دروغ است ..."

"این دروغ چه است؟"

"همه چیزهائی که مردم می‎گویند دروغ است ... شما باید بدانید که کولومیا یک شهر پر از دروغ است."

"بنابراین تازه جالب است که آدم بداند خانه‎اش دارای چه شهرتی است."

"مردم می‎گویند که حالا در خانۀ او دیگر مانند گذشته نیست. در گذشته در زمان عیدِ پسح در خانه‎اش نان فطیر وجود داشت، او خودش هر سال دو بار پیش رابی سفر می‎کرد ... اما امروز، امروز دیگر آنطور نیست ..."

"فقط همین؟"

"بیشتر از این چه می‎خواهید؟ شاید باید او بگذارد ریش و موهایِ کنار گوش‎ها را بزنند و آشکارا گوشت خوک بخورد؟"

"وقتی شما گفتید که مردم در باره او صحبت می‎کنند، من فکر کردم خدا می‎داند که مردم چه فکر می‎کنند ... نکته اصلی این است که آیا این مرد یک انسان است، منظورم این است که آیا رب شاجه فینکل‎اشتاین یک مرد خوب و مرتب است ــ منظورم این است."

"یعنی چه یک مرد خوب؟ او مانند همۀ انسان‎ها یک انسان است. یک انسان خوب. چرا باید انکار کنم؟ یک انسان بسیار خوب. البته مردم در پیش ما می‎گویند که او کمی ... اما این یک دروغ است."

"چه چیز یک دروغ است؟"

"هر چیزی که در باره او گفته می‎شود دروغ است. کولومیا شهری است که مردمِ آن دوست دارند در باره همدیگر صحبت کنند. من مایلم نیستم آنها را تکرار کنم، این شایعه معنی می‎دهد."

"وقتی شما می‎دانید که این حرف‎ها دروغ هستندْ بنابراین دیگر نمی‎تواند معنای شایعه بدهد!"

"مردم می‎گویند ... که او ... یک متوهم کوچک است."

"متوهم؟ ... هر یهودی یک متوهم است. آیا شما یک متوهم نیستید؟"

"یک متوهم و یک متوهم با هم یکی نیستند. مردم در باره او می‎گویند ... آیا من را می‎فهمید ... اما این یک دروغ است."

"مگر مردم در باره او چه می‎گویند؟"

"من به شما گفتم که این یک دروغ است."

"اما من مایلم این دروغی را که مردم می‎گویند بشنوم."

"مردم ادعا می‎کنند که او سه بار ورشکست شده است، ... اما این یک دروغ است، من فقط از یک بار ورشکست شدن او باخبرم."

"فقط همین؟ آیا تاجری می‎شناسید که یک بار ورشکست نشده باشد. یک تاجر تا لحظۀ برخورد با مشکل کسب و کار می‎کند؛ مُردنِ یک تاجر بدون ورشکست شدن نشان می‎دهد که او زود مُرده است. آیا اینطور نیست؟"

"ورشکست شدن داریم تا ورشکست شدن ... اما او باید یک ورشکستگی بسیار زشت انجام داده باشد، او گذاشت پول به جیب خودش بلغزد و برای جهان زبانش را خارج ساخت. می‎فهمید؟"

"اینن کار ابداً ابلهانه نیست ... دیگر چه؟"

"بیشتر از این چه می‎خواهید؟ آیا باید او انسان‎ها را بکُشد، باید مرتکب جرم شود؟ مردم هیچ چیز خوبی از او برای همدیگر تعریف نمی‎کنند، اما این ... یک دروغ است. "

"برای مثال چه چیزی تعریف می‎کنند؟"

"یک چیزی با یک مالک زمین، اما این دروغ است."

"مگر ماجرای مالک زمین چه است؟"

"یکی از این مالکین زمین ... حرف را عوض کنیم ... من می‎دانم که آدم در کولومیا چه می‎تواند فکر کند ... همه اینها دروغ است ... من مطمئنم که این دروغ است."

"اگر شما مطمئنید که همه چیز دروغ است بنابراین نمی‎تواند به او زیانی بزند."

"او باید با یک مالک زمین معامله کرده و در آن بسیار سود برده باشد، سود فراوان. یک روز مالک زمین می‎میرد؛ در این وقت او برخی از برگ‎های بدهکاری او را به گردش می‎اندازد. حالا یک خشم عمومی در شهر اوج می‎گیرد، که او چگونه این اسناد را به دست آورده است، زیرا مردم می‎دانستند که مالک زمین در تمام طول زندگی‎اش هیچ کاغذی را امضاء نکرده بوده است ... باید شما بدانید که کولومیا شهری‎ست که مراقبت می‎کند."

"خب؟"

"خب. بنابراین باید او بارش را بر دوش بکشد."

"فقط همین؟ هر یهودی‎ای باید بارش را بر دوش بکشد. آیا یهودی‎ای دیده‎اید که نباید بارش را بر دوش بکشد؟"

"اما او آنطور که مردم به همدیگر می‎گویند بر شانه‎هایش سه بار داشت."

"سه بار؟ دیگر چه چیزهائی باید هنوز مرتکب شده باشد؟"

"او باید در رابطه با یک آسیاب کاری انجام داده باشد ... آنجا باید اتفاقی افتاده باشد ... اما این قطعاً یک دروغ است."

"احتمالاً آسیاب آتش گرفته و مردم می‎گویند که او در آتش زدن دست داشته است؟ که آسیاب قدیمی بوده و او آن را خوب بیمه کرده تا بتواند یک آسیاب جدید بسازد؟"

"شما از کجا می‎دانید که داستان اینطور اتفاق افتاده است؟"

"من این را نمی‎دانم، من فقط فکر می‎کنم که باید اینطور بوده باشد."

"نزد ما در کولومیا مردم اینطور تعریف می‎کنند، اما ... این یک دروغ است، من می‎توانم قسم بخورم که این یک دروغ است."

"و اگر حققت می‎داشت باز هم مزاحم من نمی‎گشت. دیگر مرتکب چه گناهی شده است؟"

"در شهر گفته می‌شود که ... اما این فقط بخاطر این است که در باره او چیزی گفته باشند، این یک تهمت است، یک تهمت آشکار!"

"یک تهمت؟ حرف جعلی؟"

"خیلی بدتر."

"چه چیز می‎تواند هنوز بدتر باشد؟"

"تعریف کردن از اینکه مردم در کولومیا چه چیزهائی فکر می‎کنند مایه شرمساری‎ست! کله پوک‎ها، ... آدم‎های تنبل و بیکار! احتمالاً یک جریان برنامه‎ریزی شده بود تا پول از آن بیرون بکشند! شما خوب می‎دانید، در یک شهر کوچکْ یک مرد ثروتمند دارای دشمن است!"

"او حتماً قصد داشته با دختر خدمتکار کاری انجام دهد؟"

"شما این را از کجا می‎دانید؟ آن را برای شما تعریف کرده‎اند؟"

"کسی برایم تعریف نکرده است، اما من می‎توانم آن را تصور کنم. این تهمت حتماً برای او مبلغ زیادی پول هزینه برداشت؟"

"من آرزو می‎کردم، ما هر دو ــ و من دشمن شما نیستم ــ می‎توانستیم هر هفته مقدار پولی را که او برای این جریان هزینه کرد کسب می‎کردیم، هرچند او یک برۀ بی‎گناه است. مردم در یک شهر کوچک برای یک یهودیِ ثروتمند که اوضاعش خوب است چیز خوبی آرزو نمی‎کنند!"

"ممکن است! آیا او فرزندان مهربانی دارد، فرزندان خوبی؟ به نظرم می‎رسد که شما گفتید سه دختر دارد؟"

"بله. دو نفرشان ازدواج کرده‎اند و یکی مجرد است. دخترانی مهربان، دختران بسیار خوب! البته در بارۀ دختر بزرگ گفته می‎شود ... اما ... این یک دروغ است ..."

"مگر در باره او چه گفته می‎شود؟"

"اما من به شما می‎گویم که این یک دروغ است."

"من می‎دانم که این یک دروغ استْ اما می‎خواهم این دروغ را بشنوم."

"اگر شما بخواهید تمام دروغ‎هائی را که در کولومیا گفته شده‎اند بشنویدْ سپس سه روز و سه شب هم کافی نیست. مردم در بارۀ دختر بزرگ تعریف می‎کنند که او کلاه گیسِ مذهبی را برداشته است و با موهای خودش در انظار ظاهر می‎شود. من اما می‎توانم شهادت دهم که این یک دروغ است، زیرا او چنین فاضل نیست که بتواند با موهای خودش ظاهر شود. در بارۀ دختر دوم این شایعه پخش شده است که او هنوز به عنوان دختر ... اما مردم در شهر کولومیا چه چیزهای تصور می‎کنند ... این یک دروغ است ..."

"شنیدن اینکه نزد شما در کولومیا چه چیزهائی تصور می‎شود واقعاً ارزش دارد!"

"اما من به شما می‎گویم که کولومیا یک شهر پر از دروغ است، یک شهر پر از افراد تهمت‎زن و زبان‎دراز. شما خوب می‎دانید که وقتی یک دختر در یک شهر کوچک هنگام شب در خیابان‎های تاریک به تنهائی قدم بزند، سپس مردم از آن یک موضوع بزرگ می‎سازند: چه معنی دارد که یک دختر جوان در کولومیا هنگام شب به تنهائی با داروخانه‎چی قدم بزند؟ ..."

"فقط همین؟"

"بیشتر از این چه می‎خواهید؟ آیا باید با داروخانه‎چی در روزِ آمرزش به چرنویتس بگریزد، آنطور که مردم در بارۀ سومین دختر می‎گویند؟ باید یک چنین کاری می‎کرد؟"

"مگر جوان‎ترین دختر چه کاری کرد؟"

"تعریف کردن تمام کارهای احمقانه‌ای که نزد ما در کولومیا اتفاق می‎افتد واقعاً ارزش ندارد. من دوست ندارم از داستان‎های دروغی که گفته می‎شوند صحبت کنم."

"شما که این همه دروغ تعریف کردید، این یک دروغ را هم تعریف کنید."

"آقای عزیز، من دروغ‎های خودم را تعریف نمی‎کنم، بلکه دروغ‎های دیگران را. من اصلاً نمی‎فهمم که چرا شما از تک تک چیزها طوری سئوال می‎کنید که انگار دادستان هستید. اینطور به نظرم می‎رسد که شما به دسته‎ای از مردم تعلق دارید که از دیگران همه چیز را تا آخرین قطرۀ خون بیرون می‎کشند و خودشان وحشت دارند حتی یک کلمه بگویند ... از من ناراحت نشوید که من حقیقت را به شما می‎گویم، آیا شما احتمالاً یک یهودیِ روسی هستید؟ یهودیانِ روسی یک عادت خیلی بد دارند: آنها با چکمه‎های کثیف‎شان تا قلب دیگران می‎خزند ... اینطور که به نظرم می‎رسد یهودیانِ روسی شایعه‌پراکن هستند ... وانگهی ما خیلی زود به کولومیا خواهیم رسید ... وقتش رسیده که وسائلم را جمع و جور کنم ... می‎بخشید!"

https://www.youtube.com/embed/f2fu5pCSH38