نقل قول و ضرب‌المثل‌هائی از لائوتسه.


همه چیزها در پشت خود زنانگی و در جلوی خود مردانگی دارند. وقتی زنانگی و مردانگی بهم وصل گردند همه چیزها به هماهنگی دست مییابند.
***
طولانیترین راهپیمائی هم با اولین گام آغاز میگردد.
***
تلاش برای علم هر روزه چیزی به آن میافزاید. هنگام تمرین تائو هر روزه چیزی پشت سر گذارده میگردد، و تو باید همیشه چیزها را کمتر مجبور سازی تا اینکه عاقبت به بیعملی میرسی.
***
آموزش بدون کلمات، انجام بدون عمل: اساتید چنین عمل میکنند.
***
جهان را مانند خودت در نظر گیر، به این سان به بودن چیزها اعتماد کن، جهان را مانند خودت دوست بدار؛ بعد میتوانی از همه چیزها مراقبت کنی.
***
انعطاف‌پذیری و خوشخوئی مدیران زندگیاند و سختی و مقاومت سربازان مرگ.
***
تائوی قابل اظهار تائوی جاودانه نیست.
***
تائوی آسمان برتری نمیدهد، جاودانگی نزد آدمیست که ثابت کند فرد خوبی میباشد.
***
تائو طرفداری نمیکند؛ تائو تولید کننده خیر و شر است. اساتید طرفداری نمیکنند؛ آنها هم به مقدسین و هم به گنهکاران خوشامد میگویند.
***
تائو را نمیتوان رویت کرد. تائو کوچکتر از یک الکترون حاوی کهکشانهای غیرقابل شمارشیست.
***
تائو بدون هیچ تحمیلی غذا میدهد.
استاد بی‌تسلط هدایت میکند.
***
جهان بی‌نقص است و نمیتوان آن را تکمیل کرد. کسی که بخواهد آن را تغییر دهد فاسدش میسازد. کسی که بخواهد مالکش گردد آن را از دست میدهد.
***
خود واقعی انسان ابدیست، اما او فکر میکند: من این جسمم و به زودی خواهم مرد. اگر ما دارای جسم نمیبودیم چه آسیبی میتوانست بر ما مستولی گردد؟
***
نرمی بر سختی پیروز است و ضعیف بر قوی.
***
کار را به انجام رساندن، خود را عقب کشیدن، این روش آسمان است.
***
به سوی مردمِ واقعاً کامل همه چیز جریان مییابد.
***
زیرا هستی و عدم همدیگر را تولید میکنند و سنگین و سبک همدیگر را کامل. دراز و کوتاه به همدیگر شکل میبخشند و صدا و صوت با هم ازدواج میکنند. قبلاً و بعداً نیز به دنبال همند.
***
فرد برگزیده مال نمیاندوزد.
هرچه او برای دیگران کار کند بیشتر هم دارا میگردد.
***
بهترین رهبر کسیست که حتی متوجه وجودش هم نمیشوند، نفر دوم از بهترین رهبران کسیست که به او افتخار و ستایشش میکنند، از بهترین رهبران بعدی مردم وحشت دارند و از بدترین رهبر نفرت. وقتی کار بهترین رهبر انجام میگیرد مردم میگویند: "این کار را ما خودمان انجام دادیم".
*** 
بزرگترین مسیر کاملاً ساده است اما انسانها بیراهه را دوست میدارند.
***
روح زندگی انسانها بسیار مشکل پالایش میگردد و مانند کاسهای آب خیلی آسان کثیف.
***
انسان از زمین پیروی میکند.
زمین از آسمان.
آسمان از تائو.
تائو از خودش پیروی میکند.
***
سخنران ممکن است آدمی ابله باشد: مهم این است که مخاطب دانا باشد.
***
فرد دانا قلب قفل گشته ندارد. برای او قلب انسانها قلب خود اوست.
***
انسان خردمند بی سر و صدا در میان جهان زندگی میکند و قلبش فضائی باز است.
***
تردید اتاق انتظار شناخت است.
***
کسانیکه با تائو همنظرند میتوانند با خیال راحت و بی‌خطر به هر جا که مایلند بروند. حتی در میان رنجی بزرگ هماهنگی همه جانبه را حس میکنند، زیرا آنها صلح در قلبهایشان یافتهاند.
***
سکوت بزرگترین <روشن گشتن> است.
***
مردم معمولاً کمی مانده به موفقیت شکست میخورند. بنابراین برای پایان کار همانند ابتدای کار مراقب باش، سپس دیگر شکستی در کار نخواهد بود.
***
اساتید جهان را مشاهده میکنند اما فقط به نیروی بینائی درونی خویش اعتماد دارند. آنها به چیزها اجازه عبور و مرور میدهند و قلبشان مانند آسمان باز است.
***
اساتید چیزها را همانطور که هست میبینند، اما سعی نمیکنند آنها را کنترل کنند. اساتید در مرکز دایره زندگی میکنند و میگذارند که هر چیز مسیر خود را برود.
***
اخلاق اما فقط ظاهر بیرونی وفاداری و ایمان است و آغاز سردرگمی.
***
سفر هزار کیلومتری از برابر پاهایت آغاز میگردد.
***
برای حقیقت چند واژه اندک هم کافیست.
***
آدم توسط سهلانگاری ریشهها را از دست میدهد، توسط ناآرامی بررسی کلی را.
***
یک کشور را با قانون و معیار اداره میکنند، جنگ را بی‌قانون و با نیرنگ.
***
یک انسان واقعاً خوب به خوبی خود آگاه نیست و از این رو انسان خوبیست. یک انسان احمق تلاش میکند خوب باشد و به این دلیل انسان خوبی نیست.
*** 
وقتی تحقق آرزوهایت را از دیگران انتظار بکشی هرگز تحقق واقعی را کسب نخواهی کرد.
***
جهان را بشناس، بدون آنکه از در خانهات خارج شوی، هوا را بشناس، بدون آنکه از پنجره به بیرون نگاه کنی؛ هرچه تو دورتر بیرون بروی دانشت نیز به همان نسبت ناچیزتر است.
***
وقتی برایت آشکار گردد که همه چیز تغییر مییابد بنابراین دیگر محکم چسبیدن به چیزها را هرگز نخواهی خواست.
***
نشناختن ابدیت باعث گیجی و گناه آدم میگردد اما با شناخت آن صبور.
***
قورباغه یک چشمه نمیتواند تصوری از دریا داشته باشد و یک حشره تابستانی مفهومی از یخ. بنابراین چگونه میتواند یک عالم تائو را درک کند؟ علمش او را محدود میسازد.
***
رها از امیال راز را واضح میشناسی. گرفتار امیال فقط صورت ظاهرش را میبینی.
***
از انسانیت قطع امید کنید، عدالت را دور اندازید، و انسانها عشق طبیعی را دوباره خواهند یافت.
***
به اندازه کافی داشتن سعادت است، بیش از اندازه کافی داشتن شوم است. این برای همه چیز درست است، بخصوص برای پول.
***
در حقیقت خشونت در خودش میشکند.
***
به یک فرد گرسنه یک ماهی بده و او یک بار سیر میشود، به او ماهیگیری بیاموز و او دیگر گرسنگی نخواهد کشید.
***
خدا بخاطر روشنائیش نور است، بخاطر آرامشش صلح، و بخاطر پری سرشار و جاودانه بودنش یک چشمه.
***
کسی خوب میرود که بدون بر جا گذاردن هیچ ردی میرود.
***
نیکی در فکر ایجاد عمق میکند، نیکی به هنگام هدیه کردن عشق ایجاد میکند، نیکی در واژهها حقیقت تولید میکند.
***
بازگشت به ریشه یعنی: سکوت.
سکوت یعنی: بازگشت به مقصد.
بازگشت به مقصد یعنی: جاودانگی.
شناخت جاودانهها یعنی: <روشن گشتن>.
***
تولید و تغذیه کردن،
داشتن بدون تصاحب کردن،
عمل کردن بی چشمداشت،
هدایت کردن بی حکمرانی:
این بالاترین فضیلت است.
***
من سه گنجینه دارم که برایم گرامیند و محافظتشان میکنم. یکی از آنها عشق است، دومی صرفهجوئی و سومی فروتنی.
***
به دنبال پول و امنیت بروی قلبت خود را هرگز نخواهد گشود.
***
هر چه قوانین و دستورات بیشتر جلوه کنند به همان نسبت هم دزدها و راهزنان بیشتری وجود خواهند داشت.
***
هرچه اسلحه تیز در خلق بیشتر، به همان نسبت هم دولت گیجتر.
***
هرچه ممنوعیت بیشتر وجود داشته باشد مردم کمتر فاضل خواهند گشت.
***
هرچه ممنوعیت بیشتر باشد خلق فقیرتر است.
***
تک تک موجودات این جهان به چشمه مشترک بازمیگردند. بازگشت به چشمه ــ این آرامش بشاشیست.
***
کسانیکه به زندگی خدمت میکنند خود را در اعمالشان با تغییرات منطبق میسازند.
***
هیچکس از آنکه تمام پاسخها را میداند دورتر از حقیقت نایستاده است.
***
بگذار زندگی و مرگ برایت یکسان مهم باشند، بعد ذهن تو بی‌وحشت خواهد گشت، برای تغییر و تداوم هم همین روش را به کار ببر، بعد هیچ چیز شفافیت تو را کدر نخواهد ساخت.
***
در جستجوی دانش بودن یعنی روز به روز به اندوخته افزودن.
***
سادگیِ بینام بیآرزوئی تولید میکند. بیآرزوئی آرام میسازد و جهان خودش درست خواهد گشت.
***
در جهان چیزی تغییر پذیرتر از آب نیست. مسیر آب بینهایت دور و فوقالعاده عمیق است؛ او خود را به بیمرزی میگستراند و در ببنهایتی جاری  میگردد.
***
کاهلی بهتر از با زحمت هیچ چیز خلق کردن است.
***
راه درست را انتخاب کن و چیزها خود به خود به پیِ طبیعت خود خواهند رفت.
***
استفاده از نورِ درون برای دوباره به دست آوردن <روشن گشتن>، آدم چنین کاری برای تخریب بدن خود نمیکند.
*** 
زخم زبانها را در شن و ماسه بنویس، واژههای زیبا را در سنگ مرمر.
***
حتی آسمان و زمین هم نمیتوانند چیزی ابدی خلق کنند، و چه اندازه انسان کمتر.
***
وقتی پی ببری که به اندازه کافی داری، سپس واقعاً غنی هستی.
***
اگر مراقب تشویق مردم نباشی زندانیشان خواهی گشت.
***
مسیر بخاطر توافقت با خویش قدرتش را در تو به جریان میاندازد. بعد اعمالت به طبیعت نزدیک میگردند و روشت به روش آسمان.
***
تائو تا ابد بیعملیست، اما هیچ چیز انجام نشده باقی نمیماند.
***
مرگ و زندگی به یک محدوده تعلق دارند، آنها نه قادر به ستم کردن‌اند و نه تهدید.
***
هیج کاری نکن و همه چیز انجام پذیرفته است.
***
کاهلی را تمرین کن، و همه چیز خود را تسلیم خوبی میگرداند.
***
در باره گذشته به خود نگرانی راه نده، توجهات را به زمانی که میآید معطوف گردان.
***
و اگر روز دوستت نبود؛ حداقل معلمت که بود.
***
اگر انسانها درونیترین طبیعتشان را بخاطر کوتاه آمدن از آرزوهایشان از دست بدهند بنابراین اعمالشان هرگز صحیح نمیباشد. هدایت یک ملت با این روش فقط میتواند پایانی پر هرج و مرج داشته باشد؛ وقتی آدم خودش را با این روش هدایت کند درونش را لکه‌دار میسازد. از این رو برای افرادی که مسیر را نمیشنوند ناممکن است به درونیترین طبیعتشان بازگردند. افرادی که هیچ فهمی برای چیزها ندارند نه توانا به کسب شفافیت و نه آسایش هستند.
***
تلاش برای سعادتمند ساختن انسانها زمینه را برای بدبختی آنها فراهم میسازد و تلاش برای اخلاقی کردنشان زمینه را برای فساد آماده میسازد.
***
استادی واقعی از راه اجازه دادن به مسیرِ خود رفتنِ چیزها به دست میآید.
***
واژههای واقعی خوشایند نیستند، واژههای خوشایند غیرواقعیاند.
***
آنچه در هماهنگی با تائوست ماندگار است. آنچه اجباریست مدتی رشد میکند اما بعد میپژمرد. این تائو نیست. هر آنچه که در تضاد با تائو است به زودی از بودن دست میکشد.
***
خرد هیچ ارتباطی با هدایت کردن دیگران ندارد، بلکه خود را منظم ساختن است. کرامت هیچ ارتباطی با قدرت و موقعیت ندارد، بلکه با تحقق بخشیدن به خویش؛ به خود تحقق ببخش بعد تمام جهان را در خودت خواهی یافت.
***
اگر بر روی زمین همه خوبی را به عنوان خوب بشناسند، بنابراین توسط آن بدی را نشاندهاند. زیرا هستی و نیستی همدیگر را تولید میکنند.
***
وقتی کشور دچار هرج و مرج گردد عشق به کشور بوجود میآید.
***
وقتی خوبی بخواهد خوب به شمار آید به بدی تبدیل میگردد.
***
انسانی که هیچ مرزی نشناسد برای رهبری مناسب است.
***
اگر آدم در جنگ دارای عشق باشد پیروز میگردد، اگر به هنگام دفاع عشق داشته باشد انسان شکستناپذیری میگردد.
***
وقتی انسانها حرمتشان را از دست بدهند به مذهب روی میآورند. و وقتی دیگر به خودشان اعتماد نداشته باشند شروع میکنند تکیه به قدرت دادن.
***
کسیکه دیگران را میشناسد فاضل است.
کسیکه خود را میشناسد حکیم است.
کسیکه بر دیگران پیروز میگردد قدرت بازو دارد.
کسیکه بر خودش پیروز میگردد قویست.
کسیکه راضیست غنیست.
کسیکه مرکزش را گم نمیکند شکستناپذیر است.
***
کسیکه دارای هدفی نیست نمیتواند به هدفی دست یابد.
***
کسی که به آسانی قول میدهد به ندرت به آن عمل میکند.
***
کسیکه به اندازه کافی اعتماد نمیکند قابل اعتماد نیست.
***
کسی که با خودش در نزاع نباشد هیچکس در جهان قادر به نزاع با او نیست.
***
دانستن بخاطر جهلش بزرگ است.
***
وقتی آدم مایل به گرفتن باشد باید بدهد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر